Clostridium difficile

PCR

Clostridium difficile kan ziektebeelden geven variërend van milde diaree tot een ernstige colitis. Een infectie met Clostridium difficile wordt meestal veroorzaakt door een verstoring van de normale darmflora door bijvoorbeeld antibiotica. De infectie recidiveert frequent, omdat sporen van de bacterie niet gevoelig zijn voor de antibiotica gegeven als behandeling tegen Clostridium difficile en opnieuw kunnen uitgroeien in de darm.

Diagnostiek bestaat uit een combinatie van klinische symptomen en PCR op faeces. Het is niet zinvol om diagnostiek op vaste ontlasting uit te voeren, omdat hiermee ook asymptomatisch dragerschap kan worden aangetoond. Daarnaast is het niet zinvol om ontlasting van kinderen jonger dan 2 jaar in te sturen, omdat deze leeftijdsgroep een hoog percentage (tot 30%) asymptomatisch dragerschap heeft.

Indicatie	Aantonen van toxine produceerde Clostridium difficile middels PCR in de faeces
Deelgebied	Moleculair
Techniek	PCR
Materiaal	Faeces
Code afnamemateriaal	Steriele container met lepel (A)
Bewaarcondities	Koelkast, max. 48 uur
Doorlooptijd	1-2 dagen
Referentiewaarde	Negatief, Positief, aanwezigheid/afwezigheid van toxines.
Opmerking	Alleen macroscopisch vloeibare ontlasting zal in behandeling genomen worden. Het is namelijk niet zinvol om onderzoek naar Clostridium difficile te doen bij patiënten met gevormde ontlasting, ook niet als controle na behandeling. In een beperkt aantal gevallen, met name bij patiënten met inflammatoire darmziekten (2-10%), wijst een positieve test niet op een infectie, maar op kolonisatie. Bij een positieve PCR zal alsnog de EIA op het A en B Toxine gedaan worden: PCR: positief en Toxine EIA positief: zeker infectie PCR: positief en Toxine EIA negatief: mogelijk infectie; kolonisatie niet uitgesloten PCR: negatief: Clostridium difficile infectie uitgesloten.
Link